Mourir d'aimer

Sterven van liefde

De pijlers van mijn leven zijn glad
ik klamp me eraan vast maar ik glijd
stilaan naar mijn lotsbestemming:
sterven van liefde

Terwijl de wereld me veroordeelt
zie ik voor mezelf nog slechts één ontsnapping
omdat iedere uitweg me werd ontzegd :
sterven van liefde

Sterven van liefde,
vrijwillig de nacht induiken
de liefde betalen met zijn leven
zondigen tegen het lichaam, maar niet tegen de geest

Laat de wereld over aan haar problemen
de hatelijke mensen over aan zichzelf
met hun bekrompen ideeën
sterven van liefde

Vermits onze liefde niet kan overleven
kan men er beter het boek van sluiten
en eerder dan het te verbranden
sterven van liefde

Vertrekken met opgeheven hoofd
Weggaan als overwinnaar uit een nederlaag
Alle giften teruggeven
sterven van liefde

Sterven van liefde,
zoals dat kan van een ieder wat,
alles achter zich laten
om alleen mee te nemen wat wij waren, wat jij was.

Jij bent de lente, ik de herfst
jouw hart wordt ingenomen, het mijne geeft zich
en mijn weg ligt al uitgestippeld:
sterven van liefde
sterven van liefde
sterven van liefde

Voorbij

Vrienden, hebben mij zo vaak gezegd,
jij?. Jij blijft niet lang alleen.
Die woorden heb ik steeds weerlegd,
mijn hart behoorde aan geen een.
'k Had mijn portie liefde wel gehad,
de ware hield niet meer van mij,
ik was verliefdheid meer dan zat,
toen kwam jij voorbij
Voorbij - voorbij - voorbij
't Rare was, ik had het niet verwacht,
ik vond je leuk, zo voor een keer,
maar toen je wegging in de nacht,
verlangde ik naar jou en naar veel meer.
Ik kende je van lichaam niet van naam.
'k weet wel wat je bij het afscheid zei:
"ga nou niet staan wachten bij het raam,
ik kom nog wel een keer ineens voorbij"
Voorbij - voorbij - voorbij
Oh, voorbij, de angst of iemand van me houdt,
die angst is nu voorgoed voorbij.
Voorbij is mijn onzekerheid, het zoeken naar de ware.
Voorbij is het verlangen naar wat jij hebt losgemaakt in mij.
Voorbij
De dagen gingen zo voorbij,
ik miste je aanwezigheid,
jouw geur omringde mij,
kom langs,
ik wil je nooit meer kwijt.
Voorbij - voorbij - voorbij
Oh, voorbij, de angst of iemand van me houdt,
die angst is nu voorgoed voorbij.
Voorbij is mijn onzekerheid,
het zoeken naar de ware.
Voorbij is het verlangen naar,
wat jij hebt losgemaakt in mij.
Voorbij.
Die liefde krijg je niet kado,
wachten op, is niet besteed aan mij.
Voor beiden is het beter zo,
of kom je nog weer een keer voorbij?
Voorbij - voorbij - voorbij - voorbij

Ik heb je lief

'k weet niet of je zit te wachten
op een vriendelijk woord van mij
als ik jou oproep in gedachte
maakt me dat veel beetjes blij
'k voel het als ik jou zie zitten
als ik je alleen maar ruik
't zit in honderdduizend vlinders
die zoet zweven in mijn buik

'k heb je lief mijn hele leven
't is veel meer dan houden van
't is alsof je in mijn bloed zit
ik zonder jouw niet leven kan
jouw mooie ogen doen me smelten
zet me zo in vuur en vlam
ik voel het enkel bij jouw aanblik
ik krijg het ook van Rotterdam

'k heb je lief, 'k heb je lief, 'k heb je lief
wat moet ik zonder jou
't zijn vier hele kleine woordjes
en al maakt je dat een beetje bang
'k heb je lief, vier jaargetijden lang

'k voel het heel vaak als jij opstaat
of na een zomerse bui
ik word al week bij de gedachte
jij die loopt in mijn lievelingstrui
't is mijn hand die jij plots vastpakt
als ik domweg naast jou fiets
't komt ook, dat is nou het gekke,
zelfs door helemaal niets

'k heb je lief, 'k heb je lief, 'k heb je lief
wat moet ik zonder jou
't zijn vier hele kleine woordjes
en al maakt je dat een beetje bang
ik heb je lief, veertien bloemencorso's lang

ik proef het tijdens ons zoenen
of als je plotseling lacht
ik zie het in vallende sterren
na heftig vrijen in de nacht
't is die tinteling dat briesje
maakt jou helemaal voor mij
ik denk als ik jou zo zie lopen
God, er gaat een engeltje voorbij

'k heb je lief, ik heb je lief, ik heb je lief
wat moet ik zonder jou
't zijn vier hele kleine woordjes
en al maakt je dat een beetje bang
ik heb je lief, duizend-en-één nachten lang

een van mijn mooiste dromen
is oud te worden met z'n twee
dat die maar uit mag komen
ik heb je lief ook na de AOW

ik heb je lief,
wat moet ik zonder jou
't zijn vier hele kleine woordjes
en al maakt je dat een beetje bang
ik heb je lief, honderdvier kerstbomen lang
ik heb je lief, 'k heb je lief
mijn hele leven lang.

Voor jou

Ik zie hoe landen zich verscheuren
Ik voel de kanker van cynisme
Ik zie de mensen zonder dromen
Ze vluchten in goedkope luxe
In de ontevreden steden
Jaagt de haat door oude straten
De dreiging komt steeds dichterbij
Maar ik, ik heb een medicijn

Ik heb je lief
Ik heb je liever
Liever dan mijn leven
Dan om het even wat
Ik heb je lief
Ik heb je liever
Liever liefste
Elke dag

Wat ik ook wil zeggen
Jij krijgt mijn woorden klein
Was ik maar een dichter
Dan kon ik dichter bij jou zijn
Was ik maar het bloed
Dat door jouw lichaam stroomt
Dan sliep ik in je hart
En ik woonde in jouw hoofd
Want ik heb je lief
Ik heb je liever
Liever dan mijn leven
Dan om het even wat
Ik, ik heb je lief
Ik heb je liever
Liever Liefste
Elke dag

Ik heb je liever Liefste
Elke dag
Ik heb je liever Liefste
Elke dag
Ik heb je liever liefste

Liefde

Liefde
Echte liefde doet pijn
vooral als het een
onmogelijke liefde is
De wereld zou ons beschimpen
of misschien ook niet
zij zouden het toch niet begrijpen
Omdat voor hen het begrip tijd bestaat
en wij weten dat tijd ongrijpbaar is
Het verleden haalt ons in
het verleden is plotseling heden
Toch zijn we sterk geweest
onze lippen hebben elkaar niet beroerd
Ik wilde het, jij wilde het
waren wij te netjes?
Mijn God wat hou ik van je
wat doe je met me
Eén wil ik met je zijn
Zoals de bijbel het beschrijft
Samen met jou de hele wereld vergeten
twee zielen die samensmelten
Jij bent mijn vreugde
en mijn verdriet
Mijn leven zonder jou is leeg
omdat ik van je hou!

Tijd

"Tijd verstrijkt, tijd is zo vergankelijk en toch kunnen we niet zonder tijd, door de tijd krijgt alles een plaats, bij jou en bij mij. Liefs Jan"

Soms

Soms,denkend, het is voorbij
Maar,het is niet voorbij
Integendeel,als door de bliksem getroffen
stonden zij daar,niets
van wat zij hadden gedacht
bleef overeind
De machteloosheid
van een onmogelijke liefde
Tot één minuut,van volkomen geluk
Eén minuut,
waarin twee zielen samen vloeiden
door niemand begrepen
Waren zij samen heel even
alleen op de wereld
Was die ene minuut
deel van een
spiritueel verleden

Kort

Het was zo kort,
kort en hevig.
Mooi en betoverend,
wild en ruig.
Onvergetelijk
koud en kil.
Die sneeuwbui
van gisteren.