Mijn vriend Anne
Denkend aan jou, ziende een boom
Geworteld aan deez aard
Eens zo sterk en nu zo loom
Verval van krachten reeds aanvaard
Nu nog wachtend op wat de korte spanne tijd
je bieden kan, voor de eeuwigheid.
Liefde geeft jou de kracht
ook aan hen om je heen
Men had niet anders verwacht
Zijn zij dan straks alleen?
Nee jij gaat niet dood
je zult altijd bij hen zijn
In vreugde,verdriet en nood
Met jou zonder angst en pijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten