Tranen
dringen zich omhoog
Beklemmend, benauwend
is het verdriet
Wat diep in mij zit
Komt er nooit een einde
aan pijn en verdriet
Wat een prijs
betaal je voor gevoel
Is niet in geld
of goud uit te drukken
De geest is moe
verlangt naar rust
Vaarwel dromen
Vaarwel wereld
voor mij is het genoeg
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten