Herfst

De bomen bijna kaal.
Donkere wolken langs de lucht
De aarde zo grauw en vaal
en de mens beducht.
Eens kon men de mening vrij uitten
zelfs de grijze muizen in dit land.
Nu kan men er naar fluiten
Zij hebben reeds de overhand.
Pim en Theo beiden nu stil.
Moet men voor woorden,
is dat wat men wil.
Iemand dan vermoorden.
Zij zullen de herfst niet meer zien.
De aarde zo vreselijk moe,